Historiek In 1573 werd voor het eerst gewag gemaakt van een orgel in de Sint-Pieterskerk: inderdaad de rekeningen van de kerkfabriek vermelden het loon van een organist. De aanwezigheid van een instrument werd later bevestigd door betalingen voor herstellingen, stemmingen, jongens die de pompen van het orgel bedienen enz.
In 1710 openden de pastoor, de kerkfabriek en de parochieraad een aanbesteding voor de aankoop van een nieuw orgel, dat werd geleverd door de vermaarde Jean-Baptiste Forceville (omstreeks 1660 – 1739).
Tijdens de bouw van de nieuwe kerk, in 1778, werd het orgel naar de nieuwe tempel verplaatst. Het deed er dienst tot in 1829, toen een nieuw instrument werd geleverd dat door een parochiaan was geschonken, op voorwaarde dat elke donderdag een gezongen mis zou worden gevierd en dat het oude orgel aan de kerk van Orsmael zou worden gegeven (tussen Tienen en Sint-Truiden). Dit nieuwe orgel werd gebouwd door Antoine Coppin, de zoon van orgelbouwer François-Joseph, die op 02/04/1767 in Nijvel werd gedoopt en daar op 08/12/1843 overleed. Antoin Coppin leerde het vak bij Adrien Rochet, aangezien zijn vader gestorven was toen hijzelf vijf jaar was. Vanwege allerlei waarschijnlijk politieke en religieuze redenen, kreeg hij op het einde van de XVIIIe eeuw weinig kansen om nieuwe orgels te bouwen, zodat hij zich toelegde op restauratie en onderhoud. Dit geeft het orgel van de Sint-Pieterskerk een nog grotere waarde. Misschien was Coppin de meester van de gebroeders Gheude. Zijn orgels in late barokstijl lijken sterk op die van Rochet, door hun stevigheid en zorgvuldig makelij. Zijn manier van werken past in de lijn van Forceville.
Na het overlijden van Coppin werd het onderhoud toevertrouwd aan Pierre-Hubert Anneessens (1810 – 1888). Men besloot het instrument te vergroten, omdat het te klein werd bevonden voor het toenemende belang van de kerk. Anneessens voltooide zijn werk in 1853.
Matthias Schmit, een Duitser die tussen 1850 en 1870 in Brussel werkte, stelde minstens een bestek op voor de restauratie van het Sint-Pietersorgel.
Omstreeks 1880 noopte de toestand van het orgel ondanks het onderhoud tot een restauratie. Toch werd een bestek van de gebroeders Van Bever pas in 1884 aanvaard en begonnen de werken in 1885.
Het orgel werd met veel pracht en praal ingehuldigd door de heren Lemmens (Laken), J.B. Coppens (Brussel), J.Tellier (Waterloo), Jos. De Bue (titularis), X. De Bue (amateur), M.P. De Bue en Theunissen (zang) en de koren van het doksaal.
In 1886 was de samenstelling als volgt:
Hoofdwerk
(54 toetsen):
Dulciana 16’
Montre 8’
Flûte harmonique 8’
Bourdon 8’
Dulciana 8’
Prestant 4’
Flûte 4’
Doublette 2’
Contrebasson bas 8’
Trompette 8’
Clairon 4’
Cornet V
Positief met zwelwerk (54 toetsen):
Gambe 8’
Voix céleste 8’
Bourdon 8’
Prestant 4’
Flûte d’écho 4’
Piccolo 1’
Basson-Hautbois 8’
Voix humaine 8’
Tremolo pedaal
(25 toetsen):
Sous-basse 16’ (geleend van het hoofdwerk)
Koppelingen, pedaalkoppels, zwelwerk, bedieningen van de tongen.
In 1897 werd het orgel aangevuld met een Bombarde 16’, een grote Trompette 8’ en een Flûte octaviante 4’ in het hoofdwerk en een grote open Flûte ouverte 8’ in de pedaal.
In 1947 verbouwde de firma Jos. & Pieter Loncke uit Esen het orgel: pneumatische buistransmissie, afzonderlijke speeltafel voor het rechte meubel, herschikking van de meubels en wijziging en uitbreiding van de registers.
De inwijding gebeurde op 09/11/1947 door de titularis De Bondt en door Charles Hens, leraar aan het Conservatorium van Luik en organist van de Brusselse kathedraal.
Tijdens de feestelijkheden ter gelegenheid van het tweehonderdjarige bestaan, in 1982, werd een laatste restauratie doorgevoerd, weer door de firma Loncke uit Esen. Deze keer herstelde men het instrument in zijn oorspronkelijke staat “in balustrade”. Elementen van de hoofdkast en vooral het oude pijpwerk werden gerecupereerd en een pedaalkast werd achter het orgel toegevoegd, om het muziekrepertoire met pedaalwerk te kunnen blijven utvoeren. De auteur van dit project was Pieter-Jan De Bondt, de organist van de kerk. Volgens Michel De Smet,zou de laatste restauratie gerealiseerd zijn met goedkeuring van Hubert Schoonbroodt.
WERKEN
Begindatum 1853
Einddatum 1854
Type werkzaamheden Uitbreiding van het orgel
Naam van de orgelbouwer Pierre-Hubert Anneessens
Ligging van de werkplaats Ninove
Begindatum 1885
Einddatum 1886
Type werkzaamheden Restauratie-verbouwing
Naam van de orgelbouwer Frères Van Bever
Begindatum 1897
Type werkzaamheden Toevoeging of vervanging van 4 stemmen
Naam van de orgelbouwer Frères Van Bever
Begindatum 1947
Type werkzaamheden Verbouwing-reconstructie: afzonderlijke speeltafel, buizentransmissie, herschikking van de meubels en nieuwe, uitgebreide samenstelling van stemmen
Naam van de auteur Joseph Loncke
Begindatum 1982
Type werkzaamheden Reconstructie-restauratie om naar het oorspronkelijke instrument terug te keren
Naam van de orgelbouwer Loncke
Ligging van de werkplaats Esen
Naam van de auteur Jan-Pieter De Bondt
DOCUMENTATIE
Type Archieven
Herkomst Kerkfabriek
Referenties Chez M. de Hemptinne
Type Boek
Titel "Histoire des orgues de l’église Saint-Pierre à Uccle"
Auteur Jean-Pierre Felix
Plaats Autre-Eglise
Bijzonderheden 1975
Type Artikel
Titel "L’église Décanale Saint-Pierre à Uccle"
Plaats Brussel
Referenties Patrimoine organistique de la Région de Bruxelles-Capitale
Uitgever La Renaissance de l'Orgue, asbl